«روایت شفاهی» فصلنامه ای است برای ثبت روایت های مهمی که در ذهن مردم و کنش گران تاریخ باقی مانده و هنوز در جایی ثبت و ضبط نشده است.
فراخوانی است برای ایجاد تدریجیِ یک نهضت علمی در روایات شفاهی.
«روایت شفاهی» دو هدف را دنبال می کند: یکی نوشتن از روایات شفاهی و دیگری نوشتن درباره‌ی روایات شفاهی. در هدف اول، رویدادهای مهمی محل اعتبار است که توسط شما به عنوان راوی و شاهد، نقل و توسط فصلنامه‌ی«روایت شفاهی» ضبط و ثبت می شود. در دومی اما هر فکر و اندیشه و نظری در باب روایات شفاهی محل اعتناست که گاه این اندیشه از طریق گفتار و گاه نوشتار به ما منتقل و ثبت خواهد شد.
آنچه که مارا برآن داشت که نشریه ای تخصصی برای روایات شفاهی باشیم، حرف های ناگفته و ثبت نشده ای بود که جایی برای انتشارشان وجود نداشت . گفته هایی فرای قواعد و اسلوب سرسختانه ی فصلنامه ای، که همواره با مهر عدم رعایت اسلوب علمی، پذیرش نمی شوند و برای همیشه ناگفته باقی می مانند و در دل تاریخ گم می شوند.
مفتخریم به اینکه از تمامی اساتید، دانشجویان و پژوهشگران این حوزه دعوت نماییم تا در یک همکاری پایدار به غنای هرچه بیشتر این مجله کمک کنند. چشم انداز مجله آن است که به سطحی ارتقا یابد تا بتواند به شیوه ای استاندارد، ضمن جلب توجه و همکاری صاحب نظران و پژوهشگران مرتبط، نگره های جدیدی را در حوزه‌ی تاریخ شفاهی مطرح نماید.
بنابراین «روایات شفاهی» همگان را به کوشش در جهت ثبت ناگفته های تاریخ فرا می خواند و از مقاله‌ها، صوت ها و نوشته های انتقادی شما از روایتی شفاهی و نیز درباره‌ی روایات شفاهی، برای نشر در فضای حقیقی و مجازیِ فصلنامه استقبال می کند.