تنها برادرم پس از جدال چندین ساله با بیماری مهلک سرطان جوانمرگ شد.
او علاوه بر اینکه نان آور خانه بود خیلی هم عزیز ومهربان بود برای همین به او وابسته بودم.
در مرگش بی تابی می کردم، آرام و قرار نداشتم.
اکبرکه همیشه مسکنی برای دردهای مردم بود گفت: به جای برادرتان، برای امام حسین ع گریه کنید اینطوری…..
